Poradnik
przydatne informacje
Kontakt

Szukasz pracy w opiece ? Zostaw namiar do siebie – oddzwonimy !

Depresja osób starszych

Depresja jest schorzeniem, które może wystąpić u człowieka bez względu na jego wiek. Jednak u ludzi starszych może być prawdziwym zagrożeniem, gdyż oprócz późnego wieku dolega im wiele innych schorzeń.

Jest zależna od chorób afektywnych. Cyklicznie występują zaburzenia emocji, zachowania i nastroju. Zwykle dochodzą do tego jeszcze obniżenie aktywności i lęk. Osoby cierpiące na depresję zaniedbują codzienną higienę i nie chcą się odżywiać, myślą negatywnie o sobie i o świecie.

Mówi się, że depresja jest chorobą genetyczną i może pojawić się nawet kilka razy. U dzieci depresja może wystąpić przez zachowanie rodziców, tzn. w trakcie wychowania dzieci „upatrują sobie” pewne negatywne zachowania rodziców i wprowadzają je w swoje życie, przejmują pewne schematy myślenia.
Pojawia się też w wyniku chorób neurologicznych, tarczycy i nowotworów, najczęściej wtedy, gdy pojawia się ból, pogorszenie sytuacji życiowej czy też zagrożenie życia.

W przypadku osób starszych depresja jest najczęściej rezultatem procesu starzenia się. Trudno jest im pogodzić się, że stają się mniej sprawi i chorują na coraz cięższe choroby, którym często towarzyszy ból lub świadomość, że jest to choroba nieuleczalna. Również śmierć, szczególnie bliskiej osoby jest powodem wystąpienia lub nawrotu depresji.

Wiek starczy niesie za sobą często potrzebę zmiany dotychczasowego trybu życia. W ten sposób osoby w wieku podeszłym nie biorą udziału w życiu towarzyskim, tracą kontakty i nie są już tak aktywne fizycznie. Potrzeba „zwolnienia” i zmian może być powodem depresji.

Jak rozpoznać depresję?

Zmiana nastroju i spadek aktywności jest z pewnością znakiem, że u podopiecznego zaczyna rozwijać się depresja, tym bardziej, jeśli pojawiły się u niego negatywne myśli lub zobojętnienie. Podopieczny jest bierny na codzienne działania, odmawia jedzenia posiłków i przyjmowania leków oraz zaniedbuje higienę osobistą.  Dotychczasowe zajęcie nie sprawia mu już przyjemności, izoluje się od przyjaciół  i rodziny. Dokuczają mu niezadowolenie, drażliwość czy też szybkie wpadanie w gniew. Podopieczny cierpi na bezsenność, budzi się nad ranem i nie może już zasnąć, nie potrafi skupić się na niczym. Spada u niego apetyt i waga. Przypomina sobie błędy i zdarzenia z przeszłości i obwinia się za nie, żal do pewnych osób lub narzekanie na podjęte kiedyś decyzje. Alarmem dla opiekuna powinny być zastanawianie się nad sensem życia i myśli samobójcze.

Jak pomóc takiej osobie?

Najlepiej takie sytuacje zgłaszać lekarzowi. Specjalista będzie wiedział, jak pomóc osobie cierpiącej na depresję, szczególnie gdy nadużywa alkoholu czy sięga po różne leki.
Ze strony opiekuna ważne jest wsparcie podopiecznego, dotrzymanie mu towarzystwa, jednak nie naciskanie na niego. Depresja jest przypadłością, którą musi zająć się lekarz specjalista. Opiekun powinien obserwować swojego podopiecznego i każdy zły sygnał zgłaszać w odpowiednie miejsca,
aby można było odpowiednio wcześniej interweniować. Każdy ruch na tzw. własną rękę może tylko pogorszyć stan podopiecznego, zamiast mu pomóc.